شعر مسعود کیمیایی کارگردان خوب کشورمان در روزنامه شرق به مناسبت درگذشت سیمین بهبهانی در قرار داده شده است .
سیمین در خانه است.
خانه در ایران است.
دوری از او ترس ندارد.
ترس، دشمنِ جسارت است.
هیچ گاه در جایی نخواهم بود
که شاعر نباشد.
شاعر، وجود زمانه است.
برکت از ما نرفته است.
سیمین، برکت شعر ماست.
دوری از او ترس ندارد…
:::::::::::::::::::::
بادی وزید و شاخه ی نیلوفری را برد
ناباوری را ساخت اما باوری را برد
::
دست اجل در استخوان این وطن پیچید
از بهبهان شعر ما نیلوفری را برد
فرامرز عرب عامری
با تسلیت خاموشی بانوی غزل ایران
***********************************************************************
شاگرد غزل، آمده استاد چه شد
افتاده به دام، تور صیاد چه شد
گفتی غزلش از دهنم می افتد
سیمین دهنان! روضه ی ارشاد چه شد
تازه شده شیرین دهن ایل غزل
کو سینه ی شب، تیشه ی فرهاد چه شد
آن آب و سراب بر بلندای غزل
شیرین که به فرهاد فرستاد چه شد
آن ارژن و چلچراغ و آن رستاخیز
آن مرمر و یک دریچه، آزاد چه شد
ای داد، چه شد داد چه شد داد چه شد
سیمین غزل آخر مرداد چه شد
علی دولتیان
*******************************************************